پیشگیری و درمان هپاتیت ب

پیشگیری و درمان هپاتیت ب گرداوری شد

 

هپاتیت یا التهاب کبد یکی از بیماری های جدی و خاص است که انواع مختلفی دارد و افراد برای پیشگیری از آن می بایست به نکاتی جدی در زندگی روزمره شان دقت کنند. در این نوشتار به انواع و اقسام بیماری هپاتیت اشاره ای گذرا می شود:

 

هپاتیت یا التهاب کبد

هپاتیت انواع مختلف دارد:A.B.C.D.E.F.G. علت نامگذاری این ویروس ها بخاطر حمله آنها به کبد می باشد هپاتیت B و C از طریق خون و مخاط وارد بدن میشوند. اما سایر هپاتیت ها از طریق غذا وآب آلوده وارد بدن می شوند. بخاطر اهمیت موضوع هپاتیت بی وشیوع فراون در اولویت قرار دارد.

 

هپاتیت B هپاتیت بی 4 تیپ یا نوع مختلف دارد که تیپ های متفاوت آن بسته به محل زندگی افراد می تواند تغییر کند. ویروس HBSAg پس از وارد شدن به بدن در کبد جایگزین شده و شروع به رشد و تکثیر نموده و سپس وارد خون میشود. هر فردی که در خون او HBSAg وجود داشته باشد آلوده تلقی می شود. آزمایشات معمول برای شناسایی این ویروس HBSDNA و PCR می باشد.

 

علایم هپاتیت B: در بدو ورود ویروس به بدن تا مدتی بدون علامت می باشد سپس در مرحله حاد علایمی شبیه سرماخوردگی، ضعف، خستگی، بیحالی، تهوع، استفراغ، کسالت، درد مفاصل و عضلات در مبتلا روی می دهد. در مرحله دوم بروز زردی در ملتحمه چشم و پوست بدن (گاهی اصلا اتفاق نمی افتد)، تیره شدن رنگ ادرار و کم رنگ شدن رنگ مدفوع را شاهد خواهیم بود.

لازم به ذکر است که در افراد آلوده هر کدام ممکن است یک یا چند مورد از علایم را بروز دهند که بستگی به شدت آلوده شدن به ویروس وسیستم ایمنی فرد مبتلا دارد. 80 تا 90 درصد بیماران در مرحله حاد یعنی قبل از جایگزینی ویروس در کبد قابل درمان خواهند بود. به هر دلیلی درمان انجام نشود یا دیر انجام شود و یا بدن بیمار پاسخ مناسب به درمان ندهد،بیماری به مرحله مزمن وارد خواهد شد. در این حالت فرد ناقل محسوب خواهد شد. فرد ناقل ویروس HBSAg را در تمام سلولهای بدن و ترشحات خود خواهد داشت: خون، لنف، عرق، بزاق، اشک چشم، مایع منی وسایر ترشحات جنسی. بعنوان نمونه اگر فرد مبتلا عطسه یا سرفه کند ترشحات بزاقی او داخل چشم ویا زخم باز فرد سالم وارد شود احتمال ابتلا وجود دارد.

ناقلین افرادی هستند که ویروس در بدن آنها به نوعی سازگاری رسیده و زندگی همزیستی با هم دارند فرد ناقل برای اطرافیانش خطرناک بوده و عامل انتقال بیماری به افراد سالم می باشد. فرد ناقل گاهی تا پایان عمر بیماری را بصورت نهفته با خود دارد. گاهی نیز بیماری فعال شده و سبب التهاب کبد می شود. در چنین شرایطی آزمایشات کبدی ALT، AST در خون افزایش می یابد که ممکن است بیماری به سمت سیروز کبدی و یا سرطان کبد کشیده شود خوشبختانه تنها یک الی دو درصد از بیماران به این سمت کشیده می شوند.

 

راههای انتقال 1.روابط جنسی پر خطر 2.خون وفراورده های خونی ،خوشبختانه در کشور ما خونها همه کنترل میشوند 3.از مادر به جنین از طریق بند ناف 4.از مادر به نوزاد از طریق رابطه مداوم وشیر دهی 5.معتادان تزریقی وسرنگ مشترک 6.وسایل الوده در دندانپزشکی وارایشگاها 7.کادر درمان مانند پزشکان وپرستاران و... 8.خانواده هایی که با فرد مبتلا زندگی میکنند

نکته:این ویروس در محیط غیر زنده بمدت 6ماه فعال باقی می ماند. اما با جوشاندن بمدت 5 دقیقه در 100 درجه سانتیگراد از بین می رود.

 

راههای پیشگیری 1.واکسیناسیون افراددر معرض خطر که در سه مرحله انجام میشود مرحله دوم وسوم به ترتیب یک ماه وشش ماه پس از مرحله اول انجام میشود 2.رعایت اصول اخلاقی وپرهیز از روابط جنسی پر خطر 3.رعایت بهداشت فردی وعمومی

نکته قابل توجه این است که آمار دقیقی از این بیماری در کشور وجود ندارد. گاهی بیماران تا سال ها از بیماری خود مطلع نیستند ویک فرد ناقل که شناسایی نشده ،هستند.

 

راههای درمان داروی خاصی برای افراد HBSAG وجود ندارد و اکثر داروها درمان علامتی هستند مانند اینترفرون، ادوفوویر، تنو فوویر، انتاکاویر. داروها حتما باید تحت نظر پزشک مصرف شود بخاطر عوارضی که دارند و مصرف طولانی مدت از 6 ماه تا 5سال. به گفته دکتر علویان فوق تخصص گوارش با تغذیه صحیح می توان جلوی بروز علایم کبدی خطرناک هپاتیت بی گرفته خواهد شد و کیفیت و طول عمر بیمار را ارتقا داد. مانند: مصرف سبزیجات و میوه جات تازه. ماهی تازه. مصرف ویتامین B1. پرهیز از مصرف غذاهای چرب، مانده، دارای مواد نگهدارنده و مشروبات الکلی و البته کنترل هر 6 ماه یکبار کبد با آزمایش و سونو گرافی. ودر پایان بایستی تاکید کرد که وظیفه وجدانی هر فرد بیمار می باشد که بیماری خود را به پزشک و کادر درمان و افرادی که با او در رابطه هستند اطلاع دهد

 

فراتاب

تمام اطلاعات در مورد واژن

تمام اطلاعات در مورد واژن تهیه شد

 

سلامت واژن فقط بر زندگی جنسی شما اثر ندارد. اگر می‌خواهید بیشتر درمورد مشکلات متداول واژن و راه‌های ارتقاء سلامت آن بدانید با ما همراه باشید.

سلامت واژن بخش مهمی از سلامت عمومی خانم‌ها را در بر می‌گیرد. مشکلات واژن می‌تواند بر باروری، میل جنسی و توانایی ارگاسم خانم‌ها اثر بگذارد. ادامه یافتن مشکلات واژن می‌تواند بر سایر جنبه‌های زندگی شما نیز اثر بگذارد، موجب استرس یا ایجاد مشکل در روابط زناشویی شما شده و بر اعتمادبه‌نفستان نیز تاثیر بگذارد. دانستن علائم و نشانه‌های مشکلات واژن و راهکارهای برطرف کرن آن می‌تواند از سلامت واژن شما محافظت کند.واژن کانال عضلانی بسته‌ای است که از فرج (خارج اندام تناسلی زنان) تا گردنه رحم امتداد دارد.

 

عوامل مختلفی می‌توانند بر واژن اثر بگذارند که برخی از آن قابل اصلاح هستند و برخی نیستند. بعنوان مثال:

رابطه‌جنسی محافظت‌نشده. ممکن است یک بیماری مقاربتی را در این حالت منتقل کنید.

رابطه‌جنسی خشن یا شکستگی لگن. رابطه‌جنسی شدید و با خشونت یا آسیب رسیدن به ناحیه لگن می‌تواند موجب آسیب واژن شود.

برخی بیماری‌ها و مشکلات سلامتی. دیابت و سندرم شوگرن--یک اختلال خودایمن-- می‌تواند موجب خشکی واژن شود.

داروها و محصولات مربوط به بهداشت زنان. استفاده طولانی‌مدت از آنتی‌یوتیک خطر عفونت قارچی واژن را افزایش می‌دهد. برخی آنتی‌هیستامین‌ها نیز موجب خشکی واژن می‌شوند. تامپون‌هایی که جذب فوق قوی دارند هم ممکن است موجب سندرم شوک سمی --مشکل عفونت باکتریایی نادر و کشنده-- شود.

محصولات ضدبارداری. اسپرم‌کش‌ها و رینگ‌های واژن ممکن است موجب اذیت واژن شوند. استفاده از دیافراگم یا اسفنج ضدبارداری نیز با خطر سندرم شوک سمی همراه است.

بارداری و زایمان. اگر باردار شوید، تا بعد از زایمان عادت‌ماهیانه شما قطع می‌شود. در طول بارداری، ترشحات واژن افزایش می‌یابد. اشک واژن پدیده‌ای بسیار متداول در زایمان است. در برخی موارد، نیاز به اپی‌زیاتومی خواهد بود--شکافی که در بافت بین دریچه واژن و مقعد در زمان زایمان ایجاد می‌شود. وضع‌حمل از واژن هم سفتی عضلانی واژن را کاهش می‌دهد.

مسائل روانی. اضطراب و افسردگی می‌تواند با پایین بودن سطح انگیختگی جنسی در ارتباط باشد و موجب ناراحتی یا درد در زمان رابطه‌جنسی شود. آسیب‌هایی مثل سوءاستفاده‌‌ها و آزارجنسی یا تجربه دردناک از اولین رابطه‌جنسی نیز ممکن است موجب درد در حین رابطه‌جنسی شود.

بالا رفتن سن. واژن بعد از یائسگی قابلیت ارتجاعی خود را از دست می‌دهد.

سطح هورمون‌ها. تغییر در سطح هورمون‌های بدن می‌تواند بر واژن نیز تاثیر بگذارد. بعنوان مثال، تولید استروژن بعد از یائسگی، وضع حمل و در طول شیردهی کاهش می‌یابد. از دست دادن استروژن می‌تواند موجب باریک شدن پوشش واژن شود و رابطه‌جنسی را دردناک کند.

 

متداول‌ترین مشکلات واژن

مشکلاتی که ممکن است بر واژن اثر بگذارند عبارتند از:

مشکلات جنسی. این مشکلات می‌تواند شامل درد مداوم و تکرارشونده تناسلی قبل، حین و بعد از رابطه‌جنسی باشد. درد در زمان وارد شدن آلت تناسلی ممکن است با اسپاسم‌های غیرارادی عضلات دیواره واژن ایجاد شود.

بیماری‌های مقاربتی. بسیاری بیماری‌‌های مقاربتی مثل تبخال‌های تناسلی، سفلیس و زگیل‌های تناسلی ممکن است بر واژن اثر بگذارند. نشانه‌ها و علائم آن عبارتند از ترشحات غیرعادی یا سوزش واژن.

واژینیت. عفونت یا تغییر در توازن عادی باکتری‌های واژنی می‌تواند موجب التهاب واژن شود. علائم آن عبارتند از ترشحات، بو، خارش و سوزش واژن.

انواع متداول واژینیت عبارتند از واژینوز باکتریایی که از رشد بیش از اندازه یکی از ارگانیسم‌هایی که به طور طبیعی در واژن موجود هستند ایجاد می‌شود؛ عفونت‌های قارچی که معمولاً توسط قارچ‌هایی که به طور طبیعی در واژن ایجاد می‌شوند و کاندیدا آلبیکان نامیده می‌شوند؛ تریکومونا که توسط انگل‌هایی که معمولاً از طریق رابطه‌جنسی منتقل می‌شود، ایجاد می‌شود.

رلاکسیون کف لگن. اگر رباط‌ها و بافت‌های پیوندی که رحم را در جای خود نگه می‌دارند ضعیف شوند، رحم، مثانه یا مقعد ممکن است به طرف واژن بیفتند. درنتیجه واژن نیز افت خواهد کرد.

سایر بیماری‌ها و مشکلات. کیست‌های واژن ممکن است موجب درد در طول رابطه‌جنسی شوند یا گذاشتن تامپون را مشکل کنند. سرطان واژن--که ممکن است در ابتدا به شما خونریزی واژن بعد از رابطه‌جنسی یا یائسگی دیده شود--نیز یک امکان نادر دیگر است.

 

علائم و نشانه‌های مشکلات واژن

در موارد زیر حتماً با پزشکتان مشورت کنید:

• تغییر در رنگ، بو و میزان ترشحات واژن--مخصوصاً وقتی همراه با تب باشد. • قرمز شدن واژن، خارش و ناراحتی در این ناحیه • خونریزی واژن بین دوره‌های ماهیانه، پس از رابطه‌جنسی و بعد از یائسگی • توده یا برآمدگی در واژن • حس فشار یا سنگینی در ناحیه واژن

بعد از هر بار سوزش و ترشح واژن نیاز به رفتن نزد پزشک نیست، به‌ویژه اگر در گذشته عفونت قارچی واژن برایتان تشخیص داده شده باشد. اما اگر از داروهای بدون نسخه استفاده کردید و علائمتان برطرف نشد، حتماً با پزشکتان مشورت کنید.

 

برای حفظ سلامت واژن چه باید کرد؟

برای محافظت از سلامت واژن و سلامت عمومی خود می‌توانید از راهکارهای زیر استفاده کنید:

-از نظر جنسی مسئول باشید. از کاندوم استفاده کنید و سعی کنید فقط با یک نفر که مبتلا به بیماری‌های مقاربتی نیست، رابطه‌جنسی داشته باشید.

-واکسن بزنید. واکسیناسیون می‌تواند از شما در برابر HPV، هپاتیت A و هپاتیت BB محافظت کند--اینها بیماری‌های جدی کبدی هستند که از طریق رابطه‌جنسی منتقل می‌شوند.

-بهداشت خوبی داشته باشید. از صابون‌های عطردار استفاده نکنید. از اسپری‌های زنانه یا تامپون‌های عطردار استفاده نکنید. اگر از اسباب‌بازی‌های جنسی استفاده می‌کنید. حتماً بعد از هر بار استفاده آنها را تمیز کنید.

-تمرینات کگل (Kegel) را انجام دهید. تمرینات کگل می‌تواند به سفت کردن عضلات لگن کمک کند. عضلات لگن را سفت و منقبض کنید طوریکه انگار می‌خواهید راه ادرارتان را ببندید. اینکار را در ۳ ست ۱۰ تکرار هر روز تکرار کنید.

-داروهایتان را بشناسید. درمورد داروهای مصرفی‌تان و عوارض‌جانبی احتمالی آنها بر واژن از پزشکتان سوال کنید.

مصرف الکل و سیگار خود را محدود کنید. الکل و موادمخدر می‌تواند موجب ضعف قوای جنسی شود. نیکوتین نیز می‌تواند تحریک جنسی را کاهش دهد.

بااینکه همه مشکلات واژن قابل پیشگیری هستند، چکاپ‌های مداوم و منظم می‌تواند به شما برای اطمینان از مشکلات احتمالی کمک کند. اجازه ندهید خجالت مانع رفتن شما نزد پزشک و مشورت کردنتان درمورد مسائل جنسی و سلامت واژنتان شود.

 

منبع:salamatnews.com